اتاق ها
-اتاق نشیمن
رنگ های اتاق نشیمن را باید بر اساس رنگ های طبیعی موجود در اتاق انتخاب نمود. در وهله ی اول، باید رنگ کف اتاق، شومینه، آجرها یا کارهای سنگی را مورد توجه قرار داد و از تضاد (کنتراست) قوی میان سیاه آمیخته های تیره و روشن پرهیز کرد. چراکه تضادها باعث جلب توجه می شوند و چون معمولا چنین اتاقی را به مطالعه، استراحت، گوش دادن به موسیقی و گفتگو اختصاص می دهیم، میل نداریم هیچ موردی موجب پریشانی حواس ما گردد.
بهتر است پرده یا کرکره هایی را انتخاب کنید که تضاد کمتری با رنگ دیوار همجوار خود داشته باشند. به عنوان اصلی کلی، توصیه می کنیم که برای رنگ مبلمان، قالیچه ها و رویه ی صندلی ها، از درجاتی تیره تر از رنگ دیوارها استفاده کنید. با این کار، طرح اصلی اتاق نشیمن با رنگ ها در هم می آمیزد، بدون آن که تضاد فاحشی میان آن ها به چشم بخورد. می توانید با برگزیدن رنگ هایی مناسب برای وسایلی چون گلدان، آباژور و گیاهان تزیینی، سایه روشن های موثری به اتاق بیفزایید.
تصور کنید می خواهید اتاقی را با رنگ های قوی، درخشان و انگیزاننده رنگ آمیزی نمایید. چنین خصوصیاتی معمولا موجب کوچک تر به نظر رسیدن فضای ظاهری اتاق می شود.
نخستین نکته ای که باید به هنگام انتخاب الگوی رنگی مد نظر داشته باشید، شخصیت خود شماست. سایر سوالات مقدماتی عبارت اند از:
۱- چه نوع فعالیتی قرار است در این مکان انجام گیرد؟
۲- چه نوع رنگ های طبیعی در این مکان وجود دارد؟
۳- به چه مقدار نور احتیاج است؟ این فضا اساسا مکانی است روشن یا تاریک؟
۴- در این جا اساسا مایل به داشتن فضایی گرم یا سرد هستید؟
۵- آیا در پی ایجاد محیطی برانگیزاننده و شاد یا فضایی ساکت و آرام هستید؟
۶- آیا مایلید فضای اتاق بزرگ تر یا کوچک تر از اندازه ی واقعی آن به نظر برسد؟
۷- شکل اصلی اتاق چیست؟ باریک و طویل یا کوتاه و پهن است؟
۸- سقف اتاق بلند است یا کوتاه؟
در بیان معماری «حباب، معماری هواست: سازه بادی که با عضو نازکی پوشیده شده و در حفره های ساختمان جای گرفته و سراسر سازه از بالا تا پایین را پوشانده است؛ حباب ها فضای نرمی را در داخل و سازه ی سختی را در خارج به وجود آورده اند که سبب شده فضای موجود و فضای جدید با یکدیگر ترکیب شوند.». ایده ی حباب ها الهام بخش کاربرد خلاقانه ی مصالح بوده تا محیطهای معماری حبابی که تا به حال از لحاظ سازه ای طراحی نشده و یا فاقد کیفیت تجربی هستند.
تاریخچه معماری حبابی
در سال ۱۸۸۷ – نه سال قبل از ساخت نخستین سازه المپیک در آتن توسط فیزیکدان لرد کلوین- چیزی که کلوین از خود پرسید این بود که اقتصادی ترین روش برای تقسیم کردن فضا به سلولهای مساوی چیست تا کمترین سطح در بین آن ها ایجاد شود. کلوین چنین راه حلی را ارایه کرد که سلول ها بایستی همانند حبابهای صابون دارای اشکال چهارده ضلعی باشند.
بحث گروهی پیرامون نظام طبقاتی حاکم در دوران ساسانی نکات جالبی را مطرح می کرد که یکی از آنها تناسب بین این نظام کاستی و ساختار سلسله مراتبی شهر است. بنابراین دانش، شهر گور، شهری کاملاً ساخته ساسانیان است. همچنین مسائل مطرح شده در مورد فضای مرکزی شهر بسیار قابل تامل بود. مسائلی در مورد ارتباط منار با سازه های دیگر (اگر وجود داشته اند)، کاربری آن محدوده، ارتباط منار با چهارطاقی باقی مانده از شهر باستانی و دلیل عدم تقسیم بندی فضای مرکزی شهر.
مساله مهم دیگر، دلیل ساخت منار بود. در ادامه چند کاربری متصور برای منار که در بحث گروهی ذکر شدند، آورده شده است:
-با توجه به کاربری منارهای امروزی که نوادگان این منار باستانی محسوب می شوند، آیا این سازه در حکم شاخص و راهنمایی برای بنایی مهم در پیرامون خود بوده است؟ و اگر اینگونه بوده چرا بنا در نقطه مرکزی شهر ساخته شده و این بنای مهم در کنار آن قرار گرفته؟ رابطه این دو سازه چگونه بوده؟ آیا همجوار بوده اند یا جدای از هم؟
درباره این سایت